🎤 Αποκλειστική συνέντευξη με τον Νίκο Γκάτσιο!

🎤 Συνέντευξη με τον Νίκο Γκάτσιο

«Η ζωή μου είναι κινηματογράφος. Και μουσική.»

Δημοσιογράφος:

Νίκο, χαίρομαι που τα λέμε. Να ξεκινήσουμε με τα βασικά: Πού γεννήθηκες και πού μένεις σήμερα;

Νίκος Γκάτσιος:

Γεννήθηκα στην Αθήνα και μέχρι σήμερα μένω στου Ζωγράφου. Είναι η γειτονιά μου, με όλα τα καλά και τα δύσκολα, αλλά την αγαπάω.

Δημοσιογράφος:

Πώς ήταν η σχέση σου με τους γονείς σου μεγαλώνοντας;

Νίκος Γκάτσιος:

Ήταν μια σχέση μέτρια προς καλή. Δεν θα σου πω ότι ήμασταν η «τέλεια οικογένεια», αλλά υπήρχε φροντίδα και ένα αίσθημα σεβασμού. Ο καθένας με τον τρόπο του, μου έδωσε κάτι να κρατήσω για τη ζωή.

Δημοσιογράφος:

Από πότε θυμάσαι να αγαπάς τον κινηματογράφο και τι ήταν αυτό που σε τράβηξε τόσο πολύ;

Νίκος Γκάτσιος:

Από πολύ μικρός. Ήταν εκείνη η μαγεία του σκοτεινού δωματίου και της μεγάλης οθόνης – ή και της μικρής, στο σπίτι. Η εικόνα, η μουσική, οι ιστορίες… Ένιωθα ότι μπαίνω σε άλλους κόσμους και ότι κάπου εκεί ήθελα να ανήκω. Eπίσης θυμάμαι και το VHS, τεράστια αγάπη. Νοικιάζαμε συνέχεια βιντεοκασσέτες. Φανταστείτε μια εποχή χωρίς ιντερνετ και Download 

Δημοσιογράφος:

Είχες και μεγάλη αγάπη για τη μουσική. Πώς μπήκε κι αυτή στη ζωή σου;

Νίκος Γκάτσιος:

Η μουσική ήταν σχεδόν παράλληλη αγάπη. Από το ραδιόφωνο, τις κασέτες, τα CD, μέχρι τα soundtrack των ταινιών. Πάντα την ένιωθα σαν συνέχεια του κινηματογράφου — δύο τέχνες που μιλάνε κατευθείαν στην ψυχή.

Δημοσιογράφος:

Πριν μπεις στον δημοσιογραφικό και ραδιοφωνικό χώρο, εργάστηκες για αρκετά χρόνια σε θέσεις όπως αποθηκάριος, φύλακας, θυρωρός… Πώς ήταν εκείνες οι εμπειρίες; Σε διαμόρφωσαν σαν χαρακτήρα;

Νίκος Γκάτσιος:

Απολύτως. Ήταν δουλειές που με έκαναν πιο προσγειωμένο, πιο δυνατό και πιο υπομονετικό. Έμαθα να συνεννοούμαι με κάθε είδους άνθρωπο και να δουλεύω χωρίς να παραπονιέμαι. Ήταν σχολείο ζωής.

Δημοσιογράφος:

Πώς ξεκίνησες το ραδιόφωνο στον ART FM την περίοδο 2016-2018; Ήταν κάτι που πάντα ήθελες να κάνεις;

Νίκος Γκάτσιος:

Ναι, το ραδιόφωνο ήταν πάντα ένα κρυφό όνειρο για μένα. Μου άρεσε η ιδέα να επικοινωνώ με κόσμο, να μοιράζομαι μουσικές, ιστορίες, σκέψεις. Με βοήθησε πάρα πολύ ένας καλός μου φίλος, ο Έντι, για να το κάνω πραγματικότητα. Εκείνος με στήριξε και με έσπρωξε ουσιαστικά να το τολμήσω, κι έτσι ξεκίνησα στον ART FM το 2016. Ήταν μια μαγική εμπειρία, γεμάτη δημιουργικότητα και πάθος.

Δημοσιογράφος:

Το 2018 σταμάτησες τον ART FM και ίδρυσες το blog «Music and Movie History». Τι σε ώθησε σε αυτό το βήμα και πώς σου φάνηκε η μετάβαση;

Νίκος Γκάτσιος:

Ήθελα κάτι δικό μου, να μπορώ να γράφω ελεύθερα, χωρίς φίλτρα. Το blog έγινε καταφύγιο. Μοιραζόμουν όσα αγαπούσα – ιστορίες πίσω από ταινίες, soundtrack, πρόσωπα. Και όσο περισσότερο έγραφα, τόσο πιο κοντά ένιωθα στον εαυτό μου.

Δημοσιογράφος:

Έχεις συνεργαστεί με πολλά μέσα – Globonews, E-Stage, Filmelody. Πώς θα περιέγραφες αυτή την εμπειρία σου με την online δημοσιογραφία;

Νίκος Γκάτσιος:

Κάθε συνεργασία είχε το δικό της χρώμα. Έμαθα να τηρώ deadlines, να προσαρμόζομαι σε διαφορετικά ύφη, να βελτιώνομαι. Ήταν μια χρήσιμη διαδρομή μέχρι να φτάσω στο σήμερα.

Δημοσιογράφος:

Πλέον έχεις το δικό σου site, www.cinemusic.gr  και το Cinemusic Podcast στο Spotify. Τι σε ενέπνευσε να δημιουργήσεις το δικό σου “χώρο” και τι θες να προσφέρεις στο κοινό σου;

Νίκος Γκάτσιος:

Ήθελα να φτιάξω έναν χώρο που θα συνδέει τον κινηματογράφο με τη μουσική με ουσία και αγάπη. Όχι κουτσομπολιά, αλλά περιεχόμενο. Θέλω όποιος διαβάζει ή ακούει το Cinemusic να νιώθει ότι μιλάει με έναν φίλο που αγαπάει αυτά που αγαπάει κι εκείνος.

Δημοσιογράφος:

Ποιες είναι οι βασικές θεματικές που αγαπάς να ασχολείσαι μέσα από το podcast σου και το site σου, το Cinemusic.gr;

Νίκος Γκάτσιος:

Στο Cinemusic Podcast και στο cinemusic.gr γράφω και μιλάω για όλα όσα αγαπώ και με εμπνέουν. Ο κινηματογράφος και η μουσική είναι στον πυρήνα τους, αλλά δεν σταματάω εκεί. Ασχολούμαι με τη λογοτεχνία, γράφω άρθρα για θεατρικές παραστάσεις, σειρές, εικαστικά, ακόμα και για gaming. Μου αρέσει να πιάνω θέματα που αγγίζουν τον άνθρωπο, την τέχνη, τη δημιουργία σε κάθε της μορφή. Ό,τι έχει ψυχή, με ενδιαφέρει.

Δημοσιογράφος:

Αισθάνεσαι ότι η πορεία σου – από διαφορετικά επαγγέλματα μέχρι τη δημιουργία του δικού σου μέσου – ήταν προδιαγεγραμμένη ή σε πήγε η ζωή μόνη της εκεί;

Νίκος Γκάτσιος:

Λίγο απ’ όλα. Κάποιες φορές διάλεξα τον δρόμο, άλλες με πήγε αυτός. Αλλά πάντα είχα μέσα μου αυτή τη φωνή: «Μη το αφήνεις. Συνέχισε».

Δημοσιογράφος:

Ποιους δημιουργούς ή καλλιτέχνες θαυμάζεις και σε έχουν επηρεάσει περισσότερο;

Νίκος Γκάτσιος:

Πολλούς, αλλά αν πρέπει να ξεχωρίσω μερικούς, σίγουρα θα πω τον Χίτσκοκ για την αγωνία και το ψυχολογικό του βάθος, τον Κιούμπρικ για την τελειομανία και τη φιλοσοφική του ματιά, τον Τζον Κάρπεντερ για το cult, το σκοτεινό και το ανεξάρτητο σινεμά του, και φυσικά τον Τζέιμς Κάμερον για το πώς συνδυάζει φαντασία, συναίσθημα και τεχνολογία. Στη μουσική, με έχουν σημαδέψει οι Morricone, Zimmer και Vangelis – όλοι τους αφηγητές με νότες αντί για λέξεις.

Δημοσιογράφος:

Πιστεύεις πως χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη «ματιά» ή ευαισθησία για να γράφεις για ταινίες και μουσική;

Νίκος Γκάτσιος:

Ναι. Δεν φτάνει να σ’ αρέσει κάτι. Πρέπει να το νιώσεις και να μπορείς να το μεταδώσεις με ειλικρίνεια και ουσία.

Δημοσιογράφος:

Πώς ισορροπείς το πάθος με τον ρεαλισμό στην καθημερινότητά σου;

Νίκος Γκάτσιος:

Με δυσκολία. Αλλά όσο έχω το πάθος, αντέχω τον ρεαλισμό. Κι όταν πέφτω, η τέχνη με σηκώνει.

Δημοσιογράφος:

Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου όνειρο για το cinemusic.gr ή για το Cinemusic Podcast;

Νίκος Γκάτσιος:

Να φτάσει σε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται, χωρίς να χάσει την ψυχή του. Να γίνει ένας μικρός, τίμιος κόμβος αγάπης για την τέχνη.

Δημοσιογράφος (Κλείσιμο):

Αν μπορούσες να δώσεις μία συμβουλή σε ένα νέο παιδί που αγαπά τον κινηματογράφο και τη μουσική και θέλει να ξεκινήσει κάτι δικό του, τι θα του έλεγες;

Νίκος Γκάτσιος:

Να ξεκινήσει. Μη φοβηθεί τίποτα. Να είναι αυθεντικός, να κάνει αυτό που αγαπά, και να μην περιμένει την «κατάλληλη στιγμή». Η τέχνη δεν αγαπά την αναβολή.